Muzea

Przestrzenie, w których prezentowane są dzieła sztuki, wymagają przyłożenia szczególnej wagi do estetyki instalacji zabezpieczających przed wszelkiego rodzaju zagrożeniami. Są jednocześnie tymi obiektami, które zabezpieczone muszą być zarówno przed pożarem, jak i kradzieżą (także pracowniczą), włamaniem czy napadem, zalaniem oraz dewastacją.

Gromadząc cenne zasoby, budynki te chronione muszą być w sposób efektywny i dyskretny, zapewniając bezpieczeństwo personelowi, odwiedzającym, materialnym wartościom zgromadzonym wewnątrz, jak i samemu budynkowi. W tym przypadku minimalna ingerencja w konstrukcję budynku i jego estetykę przy maksymalnej efektywności systemów jest wyznacznikiem jakości zabezpieczeń. To nie lada wyzwanie, któremu sprostują systemy montowane przez certyfikowanych pracowników firmy INSAL w sposób staranny i rzetelny.

Pracownicy firmy INSAL legitymują się ukończeniem specjalistycznego kursu organizowanego przez Ośrodek Ochrony Zbiorów Publicznych, gwarantującego właściwe przygotowanie merytoryczne do realizacji zabezpieczeń elektronicznych w obiektach zabytkowych, muzealnych, sakralnych i innych gromadzących publiczne zbiory dóbr kultury.

Zabezpieczając muzeum lub galerię, należy pamiętać, że:

ze względu na zmienność ekspozycji, zagrożenia zbiorów muzealnych charakteryzują się dużą zmiennością i dynamiką
budynek powinien być zabezpieczony zarówno efektywnie, jak dyskretnie: przestępcy bardzo wnikliwie analizują istniejące systemy ochrony i zabezpieczeń a następnie wykorzystują bezlitośnie zauważone w nich luki
podstawą jest opracowanie dobrej koncepcji zabezpieczenia – wymaga to dokładnego poznania zasad funkcjonowania i specyfiki obiektu a także rodzaju zgromadzonych zbiorów
systemy alarmujące i kontrolujące to nie wszystko: efektywne zabezpieczenie przed zagrożeniami zapewni dopiero odpowiednia koordynacja środków ochrony technicznej z ochroną fizyczną oraz działaniami organizacyjnymi

Zabezpieczenia elektroniczne w muzeach i galeriach zapewniające maksymalną ochronę:

Maksymalna ochrona muzeum lub galerii zapewniona jest dzięki zastosowaniu i integracji systemu sygnalizacji włamania i napadu, systemu wykrywania i sygnalizacji pożaru, systemu telewizji dozorowej, kontroli dostępu, kontroli pracy służb ochrony oraz systemu monitoringu i łączności.

systemy sygnalizacji włamania i napadu

tworzy się w oparciu o bardzo indywidualne podejście do zabezpieczenia obiektu oraz zgromadzonych w nim zbiorów. Systemy te powinny uwzględniać ochronę obwodową (wejścia, okna oraz przyległy teren), indywidualną (zabezpieczenie przedmiotów wiszących, stojących oraz gablot) oraz napadową z powiadomieniem służb zewnętrznych. Zastosowane urządzenia powinny wyróżniać się szczególną jakością: posiadać atest w klasie nie niższej niż „C” lub specjalną rekomendację od jednostek krajowych lub zagranicznych, które już je stosowały (dotyczy to głównie specjalistycznych czujek do ochrony indywidualnej)

systemy telewizji dozorowej

umożliwiają kontrolę ruchu osobowego przy wejściach, ciągach komunikacyjnych oraz salach ekspozycyjnych, mogą także dozorować indywidualne dzieła sztuki; podstawą jest właściwy dozór ochrony (podgląd na żywo), właściwe zabezpieczenie samych rejestratorów wideo oraz zapewnienie zasilania awaryjnego

systemy kontroli pracy służb ochrony

wymuszają realizację przez pracowników ochrony powierzonych im zadań w zakresie ochrony obiektu. Ochrona ta polega na rejestracji obchodu poszczególnych punktów kontrolnych rozmieszczonych dyskretnie w obiekcie

system kontroli dostępu

ogranicza strefę ogólnodostępną w budynku, umożliwia dostęp do wybranych stref wyłącznie osobom uprawnionym, posiadającym indywidualny kod lub kartę zbliżeniową. System ten może także nadzorować położenie drzwi i wymuszać ich zamknięcie zaraz po wejściu osoby uprawnionej. Umożliwia także rejestrację wszystkich wejść w pamięci zdarzeń z identyfikacją osób wchodzących.